Tòst anmaginand-me ’d parte
da le colin-e Monfrin-e
anviarand-me anver la pian-a,
lassand Superga daré dle spale
ch’a bèica leugn ël Rè ’d Pera ’nt j’euj,
e da lì virand an sù,
andé ’ncontra a la montagna,
quand che ’l vent barbin balòss
sofia e spacia nòstr bel cel
e ’m fà vëdde la coron-a bianca
ëd nòstra chen-a tut l’anviron,
tòst a më smija ’d troveme
sensa demne solament,
ant un ambossor d’amor
ambrassà an tut ariond
ëd tute le crëste àute, àute.
Contra ’l bleu dël cel
l’orisont l’é tut ’na crësta
frësca ’d fiòca bianca ch’am saluta
e ’l mè cheur dun-a a së slingua
ant ël vëdde costa blëssa
dël Rè ’d Pera fassionari
che da minca part as ved
e da leugn a goerna tut.
Da sì ’n pòch a-i rivrà ’l sol
e ’dcò chila, frësca fiòca,
come ’l mé cit cheur
a së sleiverà al sò calor
regalandne d’eva giusta
për la tèra ch’a l’é sùita,
parèj tut as farà verd e dru
e ’l mè cheur a cantrà ’d gòj.
Carlin Pòrta
Panoramica del Monviso
